13 juli: Babcock Ranch

"Hi Love, how are you?" We zijn er al helemaal aan gewend dat je zo begroet wordt.
Zo ook bij Paradise Grille waar we vrijdagochtend ontbeten hebben.
Voor het eerst breakfast buiten de deur en hoe.
We kozen blueberry pancakes, de egg sandwich en omelet.
Bij de laatste 2 bleken gebakken aardappels geserveerd te worden, logisch.
De pancakes waren ongeveer zo groot als de nederlandse pannenkoek die je thuis bakt, maar dan 5x dikker. En daar dus per portie 2 van.
Guess what? We konden het niet op.
Doggy bags zijn hier heel nornaal dus namen we 2 pancakes mee voor onderweg.
Het was al flink warm, 33 graden om 10.30 uur 's morgens, dus we vonden het niet erg om de auto in te gaan voor de trip naar Ft. Myers van ongeveer 2 uur.
Min of meer langs de route zouden we naar Babcock Ranch gaan voor een Buggy Swamp tour.
Eenmaal van de grote weg af, zagen we voor het eerst het binnenland, hier en daar een houten huis, wat ruiger landschap, de navigatie kende niet alle weggetjes.
Bij Babcock Ranch aangekomen, werden we begroet door wat slangen bij de entree en Heidi. "Hi, guys! How are you?"
Onze tour zou over 45 minuten beginnen, maar dat kwam prima uit. Time for lunch!
Tijdens onze lunch met wat liters drinken, watermeloen, broodjes en de pancakes, kwam onze Amerikaanse Freek Vonk, Ranger Brad er aan: "Hi folks, how are you?"
Kornel had natuurlijk meteen een vraag over de immense bbq die er stond. Brad kon dat wel even uitleggen. Het bleek geen bbq te zijn maar een rookoven. Ze bereiden het vlees erop dat ze verkopen in het Alligator restaurant.
Anyway, het was time for the Buggy Swamp tour!!
In een enorme open bus "keep your head and hands in" reden we een route door velden, bossen en watergebieden.
Meteen aan het begin spotten we een baby alligator en haar moeder, geel gestreept.
Verder hobbelden en bobbelden we (it's a bit bumsy) gezellig over weilanden waar we oa wilde kalkoenen zagen, witte ibissen en werden er herten verrast met onze aanwezigheid, die maakten dat ze weg kwamen.
In het deel waar oa wilde varkens en bizons verblijven (nergens afgebakend uiteraard) stopten we even. De bizons wisten al wat er zou gebeuren en kwamen op de bus af.
Brad gooide handjes brokken naar buiten.
En weer door, door een stuk natter en bebost deel van de ranch.
We maakten een korte stop (want het begon te regenen) bij een soort waterbos. Wat we ervan begrepen hebben is dat de bomen door de trompetvorm van hun stam veel water opnemen en dat daardoor hun stam vochtig aanvoelt.
Het stopte inmiddels met zachtjes regenen dus we gingen gauw de bus weer in. Op naar de Alligator Bridge in een grote waterpartij. Ondanks Brad's pogingen lieten de alligators zich niet zien. Ze schuilden voor de regen.
Brad had een kleine alligator meegenomen in de bus, en die mochten we aanraken. De schubbige kant voelde heel hard aan uiteraard en zijn buik glad.
End of the tour.
In de regen reden wij door naar Ft. Myers maar koud was het niet. 26 graden.
Na de incheck bij de receptie van het hotel "Hi, how are you guys?", vergaapten we ons aan de suite. Jeetje! Waar zijn we nu weer?! Mega slaapkamer, woonkamer met complete keuken....
We hebben goed geslapen, maar gaan elke dag ook doodmoe voor 23 uur naar bed.
Tijd om op te staan, te ontbijten in het hotelrestaurant en ons klaar te maken voor een nieuwe dag.
Let's make some memories....