16 juli: Chilling like an Alligator

De dag begon goed, hotelontbijt op plastic bordjes in plaats van piepschuim.
We vragen ons werkelijk af hoe groot de afvalberg in Amerika is. Bij de Walmart gisteren ook weer: mensen met een bult op hun kar nemen alles mee in plastic tasjes van de Walmart.
Elke ananas, elke meloen zat al in een zakje van de groente afdeling, alsof je de schillen ook op gaat eten, maar die gingen daarna ook per 2 in een groter tasje.
Anyway: ik dwaal af.
We hadden besloten om een rustige dag ervan te maken. Ook weleens lekker.
Om 10 uur was het alweer 93 graden dus we doken gauw het zwembad in.
Beetje lezen, genoeg drinken, ff het water in, de huisleguaan op de foto zetten, het water weer in, potje Skip Bo in de schaduw, zwemmen, nog een potje, overgebleven worstjes bij de lunchbbq en toen toch de auto maar in.
Het was inmiddels bijna 100 graden. We zouden de weg rijden die van Florida City naar Flamingo gaat, het zuidelijkste punt van de Everglades.
Langs deze weg waren verschillende uitkijkpunten.
We kozen ervoor om eerst naar het verste punt te gaan: Flamingo dus, op ongeveer 1 uur rijden. Geen flamingo gezien, wel een manatee (zeekoe) en uitzicht op vele kleine eilandjes die ook bij de Everglades horen.
We keerden weer om, om na nog 2 tussenstops, waar niet heel veel te zien was, te eindigen bij een natuurpark waar je 2 korte wandelroutes kon lopen.
We deden er 1 want in de verte zagen we regen aankomen en hoorden we onweer.
Op het hoofdpad stikte het van de krekels, daarna kwamen bij een stuk met veel water en waterlelies, we zagen op een gegeven moment een waterlelie wel erg hard bewegen. Er knabbelde een schildpad aan. Dat verklaarde meteen het geluid dat we de hele tijd al hoorden. Op zoek dus naar meer schildpadden.
Daar hebben we er veel van gezien. Te schattig.
Omdat de lucht dreigender werd, besloten we de route wat in te korten toen we de hoofdweg weer zagen. Manouk voorop.
Tot ze een "OMG" slaakte. Een enorme alligator lag daar een dutje te doen. Gelukkig wel achter het hek van de loopbruggen.
Best een avontuurlijk natuurpark zeg maar.
We waren bijna bij de parkeerplaats toen het schrikeffect nog groter werd, langs het pad lag een alligator en deze sliep duidelijk niet.
We hadden van Freek Vonk Brad al geleerd dat je minimaal 4 meter afstand moest houden.
In een grote bocht liepen we er omheen.
Zeker toen hij zijn tanden liet zien.
We zijn 's avonds heerlijk uit eten geweest in een BBQ restaurant. Voor het eersr met echt aardig personeel!
Vandaag gaan we naar het meest zuidelijke punt van Noord Amerika, op Key West, waar we 1 nacht slapen.