Geluksdag 2.0

Vanwege de weersvooruitzichten in het zuiden van Zweden en code rood voor een groot deel van de regio besloten we gisteren al dat we vandaag naar Denemarken zouden rijden. Niet omdat het weer daar nou zo veel beter is, maar omdat we sowieso vanaf donderdag weer richting Nederland zouden rijden en geen zin hadden om tot die tijd in die hevige regen en wind te zitten, wetende dat we ook meerdere bruggen over moeten om weer thuis te komen. Storm Hans is on his way.

Vandaag leek de beste reisdag om de bruggen te trotseren dus toen alle rituelen voor vertrek uitgevoerd waren, het teken 'riemen vast' gegeven was, draaide Kornel de sleutel om om de Fiat Ducato 2.8 te starten. Ondanks de vele kilometers die we gisteren al reden, hoorden we geen vertrouwd motor geluid. De startbooster van de camping hielp ook niet, dus toen werd de ANWB alarmcentrale gebeld. Omdat er geen ANWB auto reed in de regio waar we zaten, zou er een Zweedse sleepdienst ingeschakeld worden die ons naar een garage kon brengen. Als de sleepdienst er na 2 uur nog niet was, mochten we terug bellen.

Ondertussen meldde zich een vriendelijke buur met een snellader. Na een half uur laden startte onze vriend, die overigens nog steeds geen naam heeft! Hoera! ANWB gebeld om de pech melding af te melden en toen konden we zelf naar een garage om de hoek van de camping af reizen.

In haar beste Engels probeerde Joyce uit te leggen wat zich vanmorgen (en gisteren) voordeed en te vragen of iemand de accu kon testen. Gelukkig kon dat! Na een kwartiertje wachten met draaiende motor, reed een monteur de camper de werkplaats in en toen bleek al snel dat de accu vervangen moest worden.

Die accu moest even besteld worden, maar wij en Jip mochten wachten in een soort koffiecorner. We namen een bakkie koffie en warme choco uit de automaat, aten er onze broodjes (ondertussen was het ook schaft tijd voor de monteurs), keken een zweedse serie en uiteindelijk speelden we nog een kaartspelletje.

Maar toen.... konden we tegen 14.15 uur eindelijk en route. De regen en wind trotserend reden we rond 16.30 uur Zweden uit via de Oresund brug. Geen idee hoe het kan maar op de heenweg kostte een enkeltje 94 euro en nu 132 euro. Het was een dure dag zeg maar 😉

We besloten door te rijden naar het eiland Funen, tikten met alle liefde 410 kronen af om de Beltenbrug op te mogen, die op de heenweg 620 kronen kostte. Wederom geen idee hoe dat kon. Hoewel: de dame achter het loket vond dat we een auto met caravan waren en geen  bus tussen de 6 en 10 meter. We protesteerden niet. We waaiden net niet van de brug af, maar daar was het tenminste droog! Meteen na de brug was een camping: Nyborg strandcamping. Een telefoontje een uur eerder leerde ons al dat er plek was, dus handrem erop en staan. Het was inmiddels bijna 19.30 uur.

Ons borrelmoment genoten we dus veel te laat terwijl er gebeld werd met de fam die in Noorwegen verblijft. Joyce wierp zich op als de kok van vandaag en flanste een pasta in elkaar.

We waaiden vervolgens even uit op het strand, deden de afwas en dan is het nu tijd voor.... een spelletje!

Gisteren was Joyce trouwens de dagwinnaar. Als dat niet zo geweest was, was dat uiteraard ook gemeld.

En morgen? Dat zien we morgen wel weer...