Succes verzekerd...

Vanmorgen werden we wakker in een grijze wereld. De weersvooruitzichten voor Zuid Zweden zijn niet echt om over naar huis te schrijven. Voor sommige delen is zelfs code rood met overstromingsgevaar afgegeven.

Hoewel we ons op alle mogelijke manieren hebben verdiept in de 'beste plek op dit moment', kwamen we niet veel verder dan wat zuidelijker te gaan, gezien de voorspelde millimeters neerslag en wind.

Zelfs het zingen van ons favoriete vakantielied van Acda en de Munnik hielp niet. Het regende vandaag gewoon dikke buien en echt geen zonnestralen.

Na het zondagse ontbijt en het doucheritueel maakten we ons dan ook klaar voor vertrek. Zoals dat gaat met inmiddels ervaren camperaars als wij: Joyce ruimt alle losse spullen binnen weer op, checkt of alle kastjes weer helemaal dicht zijn en Kornel is van de kabels en andere spullen buiten. Ja ook als het regent. Binnen 10 minuten zit dan ook Jip op zijn plek en kunnen we vertrekken. Mits de camper start natuurlijk... Om een of andere reden was de accu leeg, gelukkig hielp de campingbaas ons op weg.

We reden in 1 streep door naar de ICA voor wat boodschappen, die overigens niet persé veel duurder zijn dan in Nederland. Vandaag kochten we een hele gegrilde kip voor 70 kronen (ca. €6.00). Omdat hij nog warm was en wij wel wat lustten sneed de man die op zondag altijd het vlees snijd de kip vast aan voor bij de lunch. We waren inmiddels op de volgende camping aan gekomen.

Na de lunch volgde een spelletjeswedstrijd die gelukkig voor beide eindigde in 1-1. De finale spelen we straks. Dat de beste mag winnen, of anders degene met het meeste geluk. Jip deed vandaag niet veel anders dan slapen, die vond het niet zo erg dat hij geen 8 km hoefde te lopen vandaag

Zo'n dagje in de camper zorgt natuurlijk voor beslagen ramen ofwel veel succes, zoals we dat vroeger thuis noemden, geen idee waarom. Maar we hadden dus succes jongens nadat we ook de rest van de kip hadden opgewarmd in de oven en koffie en thee hadden gezet.

Om toch nog wat spannends toe te voegen aan dit verhaal, gingen we vanavond,in de schemering op zoek naar Elanden. We zitten in de provincie Smäland, 1 van de beste gebieden om ze te vinden in het wild. We pasten de outfit erop aan: Joyce deed zelfs haar panterprint sokken aan in haar pantoffels. Lekker dat die mee zijn trouwens.

Vantevoren hadden we ons als verdiept in allerlei weetjes over de eland. Zo leerden we o.a. dat ze ruim 2 meter hoog zijn en wel 3 m lang en dat ze goed kunnen zwemmen, ook onder water. Leuk voor de snorkelaars onder ons.

Anyway, we reden ruim een uur rond zonder een eland te zien. 

Samenvattend: alleen de kip was een echt succes, de rest kon beter.

Op naar de finale, met succes voor 1 van ons, anders komen we nog te laat op bed.