Omkeren is geen optie

Jahoe.... daar gingen we! Onder grote belangstelling van de buren (die ons blijkbaar graag zagen gaan, aangezien onze overigens zeer gewaardeerde buurman ons vertrek filmde) lieten we huis en de buren dus achter. Uitbundig zwaaiend naar de camera, luid roepend: "ja doeiiiii!, fijne vakantie!", want op film wordt altijd alles uitvergroot geacteerd tenslotte. Overigens is het resultaat ons nog niet onder ogen gekomen. We verwachten dat de buurman nog druk aan het editen is.

Nou, anyway.... ons plan om na de lunch te vertrekken hebben we niet gehaald. Dat werd ervóór, dus gewapend met krentenbollen stapten wij soepeltjes voor in de cabine, terwijl Jip geïnstalleerd werd op de achterbank. Zo tuften we Nederland en Duitsland in en hoewel we net als ervaren camperaars geen duidelijk plan hadden, typten we toch Bremen in op de speciaal voor de gelegenheid geüpdatete Garmin.

So far so good. Joyce had net in haar beste Steinkohlen Deutsch ein Campinplatz für eine Nacht mit unsere Wohnmobil und Hund reserviert toen ze zich hardop afvroeg: waar zijn eigenlijk onze softshell jassen, waarvan er 1 2 weken geleden in een schattig roze kleur was aangeschaft? Aangezien er daarna driftig gezocht werd naar een Decathlon langs de Autobahn, is het onnodig om te zeggen waar deze jassen zijn.

De extra stop bij eerder genoemde winkel leverde 2 nieuwe,exact dezelfde softshell jassen,zodat we er op de iets later dan gepland bereikte Campingplatz niet alleen warm bijzitten, maar ook voldoen aan de eisen om jezelf een ANWB stel te mogen noemen.

Na een biertje, colaatje, spelletje en het diner, moesten we de stappenteller nog even laten tellen. De camping is een Waldcamping dus 1x raden waar wij liepen?

Morgen proberen we het eiland Seeland (Denemarken) te bereiken.

Tjuuuuuus!